Weidebeekjuffer - een mini fotografie project in de zomer van 2020
De weidebeekjuffer: een welbekend foto-onderwerp voor vele natuurfotografen. Waarschijnlijk vanwege de bijzondere blauwe vleugels en de prachtige fladderende vlucht. Zelf was ik er nog nooit aan toe gekomen om ze te gaan vastleggen. Enerzijds omdat je toch wel echt vroeg je bed uit moet om ze te kunnen fotograferen als nog niet zo actief (want opgewarmd) zijn, anderzijds omdat je ook een goede locatie moet weten waar ze zitten.
Weidebeekjuffer in het riet
Weidebeekjuffer op het kroos
Ik had zal al wel heel vaak gezien, vooral tijdens onze kano-tochten over de Kromme Rijn. Soms zaten ze wel met tientallen tegelijk langs de kant in het riet. Maar ja, fotograferen in een kano, op een warme zomerse dag, dat ging het toch niet worden.
Bij het scouten van een tijdens het kanoën ontdekte locatie bleek deze helaas niet over land bereikbaar. Gelukkig vond ik via waarneming.nl wel een plek waar ik makkelijk kon komen.
Dorkijkje naar de weidebeekjuffer
Weidebeekjuffer abstract
Al tijdens mijn eerste keer fotograferen kon ik de juffers mooi in het riet vastleggen. Ze bleven zo 's morgens vroeg nog aardig goed stilzitten, dus ik kon ook wat dichterbij komen voor een wat abstracter beeld.
Grafisch in zwart-wit
Het licht werd door de bomen mooi gefilterd en weerkaatste op het stromende water. Omgezet naar zwart-wit levert dat mooie grafische plaatjes op.
Uiteraard heb ik wel mijn best gedaan om bij het kiezen van een compositie de juffers mooi in een lichtvlek te plaatsen.
Herhaling
Weidebeekjuffer voor de lichtvlekken op het water
Weidebeekjuffer voor de lichtvlekken op het stromende water
Met dauwdruppels en van dichtbij
Tijdens een andere ochtend was er meer vocht in de lucht en was het nog wat kouder. Dit zorgde er voor dat de kleine dauwdruppeltjes een mooi laagje vormde op de juffer.
De eerste foto hieronder is overigens een foto-stack van 11 foto's! Om de achtergrond zo rustig mogelijk te houden, wilde ik het diafragma niet kleiner dan zo'n f/4 instellen. Maar dan wordt er dus maar een heel klein stukje scherp. Ik heb daarom (uit de hand) de scherpstelling steeds iets verlegd van voor naar achter tijdens het maken van een foto-reeks. En die heb ik later met Photoshop samengevoegd, waarbij PS de meest scherpe delen van de foto's gebruikt,
Foto-stack van de weidebeekjuffers met dauwdruppels
Dauwdruppels en prachtige kleuren van de weidebeekjuffer
Weidebeekjuffer met dauwdruppels
De mooie metaal-achtige kleuren van de weidebeekjuffer
Vleugels abstract
In zijn habitat
Nadat ik me zo geconcentreerd had op het vastleggen van de weidebeekjuffer van dichtbij, werd het tijd om eens te kijken of ik de juffer ook wat meer in zijn habitat kon vastleggen.
Overigens, "zijn" omdat alleen het mannetje van die mooie blauwe vleugels heeft. Het vrouwtje heeft doorzichtige vleugels en een groen-gelig lijf. En is daarmee echt een stuk minder fotogeniek.
Weidebeekjuffer in zijn habitat
Weidebeekjuffer in het riet
Net een alien
Eén van de kenmerken van de leefomgeving van de weidebeekjuffer is dat hij alleen voorkomt bij stromend water. En dat er altijd wel (wat) zon op het water moet schijnen. Dat wilde ik dus ook graag op de foto naar voren brengen.
Jammer genoeg zijn veel foto's onscherp geworden, want de autofocus heeft het heel erg moeilijk met dat felle licht en het constant bewegen van de schaduwen daarin. Maar als je maar genoeg foto's maakt, dan zijn er altijd wel een paar scherp :-)
Licht, stromend water en een weidebeekjuffer
Licht, stromend water en een weidebeekjuffer
Weidebeekjuffer op een bloemetje
Toegift
Als kleine toegift nog twee foto's van een andere juffersoort. Teruglopend naar de auto zag ik ineens dit mooie hartvormige paringsrad. Als achtergrond weer het mooie gefilterde licht dat op het stromende water viel.
En een lekker grafisch beeld van een juffer tussen de rietstengels.
Juffers vormen een hartvormig paringsrad
Juffer in het riet
Tenslotte
Het was erg leuk om zo meerdere keren terug te gaan naar dezelfde locatie en voor hetzelfde onderwerp. Je gaat steeds meer mogelijkheden zien en je hebt meer tijd om van alles te proberen. Ik vermoed dat ik volgend jaar nog een aantal keren hier naar toe zal gaan, om me nog verder te kunnen verdiepen.
Maar...
Op dit moment doe ik het echter een tijdje rustig aan qua fotografie. Een "Frozen shoulder" (gelukkig links, niet mijn dominante rechterarm) zorgt ervoor dat mijn nachtrust al een tijd niet zo heel best is. En het sjouwen met een zware camera-rugzak en het ondersteunen van mijn camera-lens met mijn linkerarm gaat ook niet heel goed meer.
Ik heb echter nog een voorraadje foto's waar ik nog niets mee gedaan heb, dus ik kan me daar mee gaan vermaken en een nieuwe blog gaan voorbereiden...