Sfeer in een mistig herfst bos

Het einde van 2023 is alweer in zicht: nog maar één dag te gaan.
Ofwel morgen, 31 december, nog snel wat overtollige kerst-kilo's eraf sporten, oliebollen bakken, een avond gezelligheid met vrienden en spelletjes, en dan met bubbels en wat vuurwerk het nieuwe jaar 2024 inluiden 🎇🍾

En laat ik het cliché maar weer van stal halen: wat is het jaar weer voorbij gevlogen!

Een fotografisch jaaroverzicht gaat dit blog echter niet worden, want ik heb nog steeds niet al mijn gemaakte foto's verwerkt 😳
Vandaar dat ik ervoor gekozen heb om terug te blikken op twee mooie herfstdagen. Dagen waarop het eens niet regende, maar -eindelijk- de mist zorgde voor sfeervolle foto-mogelijkheden in het bos.

 

De eerste mooie ochtend was op een maandag, eind oktober, een dag dat ik eigenlijk moest werken. Maar gezien de verwachte mist heb ik die ochtend maar gewisseld met mijn parttime vrije vrijdagochtend. Gelukkig zijn mijn teamgenoten op mijn werk vol begrip als ik dat eens doe, zelfs ik het pas 's morgens op onze team-app doorgeef 😊

 

Geheel op gevoel loop ik door een bos waar ik nog niet eerder ben geweest. Het is rustig, er is niemand anders op deze maandagochtend, zelfs niemand die hier zijn hond uitlaat.
Voor mij zijn dit de ideale omstandigheden om genietend, maar vol aandacht rond te lopen, op zoek naar mooie composities.

Een dansende, kromme boom vangt mijn aandacht, en verleidt mij om verschillende standpunten uit te proberen.

Al met al genoot ik van die heerlijke rustige ochtend, ook al heb ik er niet zo heel veel foto's aan over gehouden die mijn kritische selectie overleeft hebben.

De volgende mooie dag waarop ik er op uit kon gaan was half november. Dit keer op mijn vrije vrijdag, dus dat was makkelijker te plannen.
Weer ben ik naar een bos in de buurt gegaan waar ik nog niet eerder geweest was. De herfstkleuren waren op hun hoogtepunt, een week later had een storm het meeste blad er al weer af geblazen.

 

 

Echt mistig was het niet, maar er hing wel een sfeervolle nevel in het bos. En de zon wist af en toe door de mist en bewolking heen te breken, zodat de sfeer alleen maar beter en mooier werd.

 

Mijn oog werd automatisch getrokken naar de de geel-kleurende Lariksen, vooral als de zon daar net op scheen. Wat een fraai kleurenpalet ontstaat er dan.

 

Nevel in het bos en een zon die steeds wat hoger komt te staan en door de mist weet te schijnen: het recept voor mooie zonneharpen door de bomen.

Even verderop vraagt een klein geel boompje om aandacht (en een foto). De zon schijnt er precies op vanaf de zijkant, de rode beukenblaadjes op het pad vormen de mooie lijn er naar toe.
Ik kan niet kiezen tussen de staande en de liggende compositie...

 

Wat ik ook nooit kan weerstaan: lanen met bomen die met hun gekleurde blad een soort herfst-kleurige tunnel vormen.
Je blik wordt automatisch door het pad meegenomen het beeld in. Zeker hier, waar door het hoogte-verschil in het landschap het pad nog meer diepte lijkt te geven.

 

Onderweg twijfel ik even of ik wel zin heb om mijn macro-lens erbij te pakken voor een boom met een enorme verzameling paddenstoelen erop.
Maar ik kan het natuurlijk toch niet laten :-)

 

Weer een eindje verder kijk ik eens om, om te zien of de zon vóór mij ook zorgt voor mooie kleuren en sfeer áchter mij. En ja, wat een mooi intiem sfeervol bos-landschap ontstaat er zo.

De andere kant op, richting zon, ziet het er weer heel anders uit.
Door de zon en nevel ontstaat een zeer diffuus licht. De kleur wordt meer monochroom, maar meer sfeer in het bos kan je toch niet krijgen...

Met de zoomlens op 200mm, kan ik het landschap wat 'in elkaar drukken' en de sfeer nog meer benadrukken.

Tenslotte:

Ik heb weer genoten op deze twee prachtige ochtenden in het bos. In alle rust, met alle tijd, in mijn ééntje het tempo bepalend waarop ik door het bos liep en foto's maakte.
Hopelijk kan ik volgend jaar in de herfst weer van dit soort prachtige momenten meemaken.

Maar eerst ga ik nog even nagenieten van alle andere mooie momenten die ik dit jaar heb mogen meemaken. Tijdens mijn sabbatical van april tot juli heb ik een aantal mooie reizen kunnen maken, in Nederland, Spanje, Hongarije en Engeland. En ook nog een prachtige vakantie naar IJsland en Groenland.

Mijn goede voornemen voor 2024 is dan ook: eindelijk eens de foto's van al deze prachtige reizen verwerken: in nieuwe blog-posts, in mijn portfolio op mijn website en op onze reisverslagen-website.

Ik wens jullie allemaal een gezond en liefdevol 2024, vol met prachtige foto-momenten!