Op zoek naar de blauwe heikikker

Was ik dit jaar toch bijna de blauwe heikikkers vergeten! :-(
Gelukkig kreeg ik van Loes de vraag hoe je precies bij het ven Loofles kan komen om de blauwe heikikkers te zien en fotograferen, anders was ik vast te laat geweest.

Gelukkig kon ik echter donderdag 15 maart een dagje vrij nemen, dus met prachtig weer ging ik op pad naar Loofles. Op waarneming.nl waren er een paar heikikkers gemeld in de dagen ervoor, maar niet heel veel. Ik was dus erg benieuwd wat ik zou zien...

Bij aankomst viel het tegen. Ik hoorde ze wel, maar vooral bij een stuk waar je niet mag komen. En een rondje om het ven leverde slechts één blauw koppie op. Maar wel een mooie lading kikkerdril, dus ik hoopte dat ze wellicht later op de middag meer tevoorschijn zouden komen.

Omdat ik mijn drinkfles vergeten was in mijn tas te stoppen, moest ik even gaan 'bijtanken' bij de auto. Het was tenslotte een prachtige, warme lentedag.
En toen ik weer richting ven wilde gaan, kwamen net Edwin Giesbers en Misja Smits met de auto aan. Leuk om hen na de macro-workshop weer eens te ontmoeten, en samen zijn we weer richting ven gegaan.

En zowaar, na wat rondspeuren over het water en langs de kant was er zowaar een blauw koppie te zien. Jammer genoeg nogal tussen het riet.

Edwin kon met zijn droogpak gewoon het water inlopen om dichterbij te komen, en er waren nog twee fotografes met droogpak en gewone broek druk met onderwatercamera's in het water in de weer. En hoewel Misja gewoon met lage laarzen in het water rondstapte, heb ik maar de stoute schoenen uitgetrokken, mijn afritsbroek afgeritst en hup met de blote voeten het water in.
Koud!!!!

En omdat de kikker toch niet blauw was, kan ik de foto net zo goed (of beter?!) eens omzetten naar zwart-wit. Zo wordt het een mooi grafisch plaatje.

Jammer genoeg dus erg weinig blauwe heikikkers. Maar ook de padden en niet-blauwe kikkers leverde nog wel leuke platen op.

Zo laag mogelijk met mijn camera en lens boven het water vooroverhangend was er hier en daar nog wel wat van te maken.

En gelukkig toch ook nog af toe een blauw koppie die tevoorschijn kwam. Stonden we dus met z'n 3-en (Edwin, Misja en ik) vrijwel naast elkaar in het water te proberen er een aardige foto van te maken.

Maar helaas, meneer had geen zin om echt op de goede plek te gaan liggen, en verdween redelijk snel tussen het riet.

De foto die ik voor ogen had toen ik van huis wegging was om onderstaande foto te maken, mét een blauwe heikikker linksonderin beeld. Maar helaas, dat zat er nu dus niet in...

 

Een week later ben ik nog eens terug geweest. Maar toen was er helemaal geen blauwe heikikker meer te zien.

Ik heb het nu dus alvast maar weer in de agenda gezet voor volgend jaar, dan nog maar eens een poging gaan doen...