De Brunsummerheide - prachtig landschap in pasteltinten op een koude, mistige voorjaarsochtend
De huidige Corona-pandemie zorgt ervoor dat buitenlandse vakanties voorlopig niet mogelijk zijn. En dus ontdekken ook wij hoe mooi de natuur in Nederland is. Voor een weekje weg, eind maart, kozen we dit keer voor een huisjespark grenzend aan de Brunsummerheide, in Zuid-Limburg. Door de heuvels, het landschap en het dialect voelt het daar dan toch een beetje buitenlands aan ;-)
Grondmist bij zonsopkomst
Het grote voordeel van een week een huisje naast reen natuurgebied is dat je 's morgens vroeg op pad kan gaan, zonder een eind te moeten rijden en daarbij die ochtenden kan uitkiezen waarop het mooi lijkt te zijn/worden.
De eerste ochtend was het meteen raak (daar komt een volgend blogje over), maar ook de woensdag zou het een koude nacht worden, met wat kans op mist.
Het bleek inderdaad zo koud te zijn, dat er aardig wat rijp zat op de heidestruikjes en lage boompjes.
Dode bomen in de mist
Met een opkomende zon, die net boven de heuvels uit door de bomen scheen, zorgde dat voor sfeervolle foto's:
Rijp en mist bij zonsopkomst
Voor deze serie heb ik vrijwel uitsluitend mijn 100-400mm lens gebruikt, en meestal op de 400mm stand.
Voor landschapsfotografie lijkt dat niet meteen de eerste keuze. Maar hierdoor lukt het wel om wat intiemere landschapsfoto's te maken. En komt de sfeer van de mist, rijp en zon nog beter tot zijn recht.
De eerste zonnestralen door de bomen
Al rondlopend zocht ik naar de mooie plekken, en kwam zo bij de Roode Beek uit. Dit riviertje ontspringt hier in de Brunsummerheide, heel bijzonder om te zien dat deze zomaar uit het niets lijkt te ontstaan.
Met het laagstaande ochtendlicht kleurde het riet mooi oranje-geel, en een focusstack van 2 opnamen zorgde ervoor dat zowel voor- als achtergrond er scherp op staan.
De Roode Beek
Het was mooi om te zien dat op de schaduwrijke stukken de rijp nog het langst aanwezig bleef. Hier was ik net op tijd, met het zonnetje op de graspollen maar vóórdat de rijp alweer weg was.
Berijpte graspollen
Naast de rijp verdween ook de mist steeds sneller met de opkomende zon. Richting zon lopend probeerde ik zo lang mogelijk gebruik te maken van het mooie tegenlicht en het beetje mist dat nog bleef hangen.
Zonsopkomst en mist: een mooie combi
Vliegdennen in de miste ochtend
En sinds mijn recente "fascinatie" voor bijzondere bomen ben ik op deze locatie ook een tijdje bezig geweest om dit dansende, kale boompje op diverse manieren te fotograferen.
Een hondenuitlater, die nieuwsgierig was wat ik toch tegen het licht in aan het fotograferen was, kon het ofwel niet echt waarderen of niet goed zien op mijn camera-schermpje, want meer dan een gemompeld "Oh, dat is wel apart" kon er niet vanaf... :-)
Spannend, sfeervol doorkijkje
Boomsilhouetten in de mist
Uiteindelijk had ik het ongeveer het eindpunt bereikt waar ik nog met tegenlicht kon spelen, en kon ik nog net deze laatste sfeerfoto van een paar fraaie boomsilhouetten maken.
Dansende bomen in de mist
Vervolgens ben ik weer op mijn gemak naar ons huisje terug gelopen, waar ik samen met Carin genoot van een heerlijk ontbijtje in de zon op ons terras :-)
Tenslotte:
Meteen die eerste zaterdagochtend was het al raak, met prachtige mist en de zon die zorgde voor fraaie laagjes in het landschap. Maar die serie bewaar ik voor mijn volgende blog!
Overigens was ook nu het Pixfactory boek "De mooiste fotolocaties van Zuid-Nederland" weer een goede leidraad om hier op de Brunsummerheide goede fotolocaties te vinden. Zeker de eerste ochtend was het erg makkelijk om op basis hiervan met de beschreven gps-coórdinaten op pad te kunnen gaan.