Texel - deel 1 - meeuwen en kluten(jongen)

Het is een cliché, maar het is echt zo: een weekendje Texel begint pas echt zodra je op de veerboot zit, en dan heb je ook meteen het gevoel dat je ver van huis op vakantie bent.

Jammer genoeg hadden we de afvaartijden niet opgezocht van tevoren, dus we konden ons - net 3 minuten te laat- vrijwel een vol uur verheugen op de overtocht..., Maar, met een thermoskan koffie, mooi weer en inlezend in alles wat Texel ons de komende drie dagen te bieden zou hebben, was dat uurtje zo voorbij.

Op de boot gingen we snel naar buiten: er vliegen altijd een heleboel meeuwen rond, in de hoop dat er wat eten naar hen gegooid wordt. Een mooie gelegenheid om het autofocus systeem van mijn 7D eens te testen. En mijn eigen reactievermogen, want hoewel de meeuwen soms stil lijken te hangen in de lucht, doen ze dat natuurlijk precies niet als je ze op de foto wil zetten.
Op de foto hieronder dacht ik in eerste instantie dat ik zo goed getimed had dat ik zelfs precies een stuk gegooid brood op de foto had, maar het blijkt toch een onscherpe meeuw in verte te zijn. Jammer...

Kokmeeuwen (Chroicocephalus ridibundus) hebben wel een mooie zwarte kop, en ik vind zelf de compositie wel geslaagd van de volgende foto:

Ook op de volgende foto weer een mooi stil hangende meeuw met een onscherpe broeder op de achtergrond:

Na zo'n 20 minuten was de pret alweer voorbij: we moesten alweer naar de auto gaan omdat we al bijna bij Texel waren.

Direct na de haven zijn via de zuid-oost kant van het eiland naar Ottersaat gereden.  Slechts een prachtige bloemrijke berm scheidde ons van de -tamelijk droog staande- waterplas, waar enkele Kluten (Recurvirostra avosetta) op zoek waren naar voedsel. Ze leken totaal niet geïnteresseerd in ons, de 30 tot 50 meter afstand vonden ze blijkbaar meer dan voldoende.
Terwijl Carin lekker van het zonnetje genoot, kon ik eens rustig proberen deze prachtige vogels op de plaat te zetten. Omdat het midden op de dag was, was het licht en contrast keihard. Meer dan een 'registrerende' foto zat er dus niet in helaas.

Op een gegeven moment had ik door dat er ook een heel stel jonge Kluutjes bleken rond te scharrelen. Pa en ma hielden ze van een afstandje in de gaten, maar ze waren al druk bezig om zelf hun kostje bij elkaar te scharrelen.
Op de klei-achtige ondergrond hadden ze echter een geweldige schutkleur:

Het was een mooi gezicht om de kleine donsballetjes op hoge poten te zien rondscharrelen. Ik heb nog een mooi filmpje gemaakt van een drietal kleintjes, die synchroon hun kop heen en weer schuddend met hun snaveltjes door het water op zoek zijn naar eten. Ik ga mijn best doen die ook binnenkort op dit blog te plaatsen.

In het volgende Texel-deel geen natuur, maar foto's van kitesurfers bij De Koog!