Terschelling - trilogie deel 1 - zee

Terschelling: één van de waddeneilanden waar ik nog nooit geweest was, maar waar iedereen erg enthousiast over is. Ook op fotografie-gebied zijn velen er lyrisch over, dus het werd hoog tijd om er eens heen te gaan. De mei-vakantie leek een mooie periode: vanaf 30 april konden we met een paar dagen verlof 11 dagen op pad. Eerst een paar dagen naar Friesland (zie mijn vorige blog) en daarna door naar Terschelling.

Dit is overigens deel 1 van mijn Terschelling-trilogie!
Want in een week tijd kan je behoorlijk wat foto's maken, zeker als je van natuur houdt en op Terschelling bent. Daarom heb ik maar besloten om 3 blogposts te schrijven, ieder met een thema wat de foto's betreft. Voor dit eerste deel is het thema dus "zee" (en zon en zeilboten...).

Toen we -weggeregend uit Appelscha- 's morgens bij de boot in Harlingen kwamen, hadden we echter een klein probleempje: we hadden de overtocht (met auto) niet vantevoren gereserveerd, en er waren duidelijk meer mensen die het een mooie tijd vonden om naar Terschelling te gaan. Gek hè...

Na een dagje Harlingen (is echt meer dan genoeg, zeker als het maar 7 graden is en hard waait) konden we om 20.00u dan toch nog de oversteek maken. Een voordeel van deze late oversteek was wel dat we de zonsondergang meemaakten aan boord. En dat leverde wel weer een mooi plaatje op:

 

De rest van de week hadden we zeer wisselend weer: vooral heel veel wind, redelijk fris, maar ook met een paar prachtige zonnige dagen met fraaie Hollandse luchten. Echter ook op de bewolkte dagen was het prima fotograferen. Het grote voordeel is dan dat er veel minder contrast is, waardoor de foto niet zo snel wit uitgebeten delen krijgt. En dat gecombineerd met een paar zeilboten op de waddenzee levert de volgende foto op:

 

Wandelend over het strand op het westelijk deel van Terschelling op een mooie dag leverde mooie vergezichten op, met weer een zeilboot die de aandacht trok:

Aan het eind van zo'n mooie dag hoopte ik uiteraard op een spectaculaire zonsondergang. Maar helaas, er waren weinig wolken in de lucht die het licht van de ondergaande zon konden weerkaatsen, en de lucht kleurde zelf ook niet echt. Dan maar tevreden zijn met de weerspiegeling van de ondergaande zon in het zeewater, met wat zandstructuren op de voorgrond:

 

De week is echt omgevlogen, en we hebben heerlijk gewandeld en gefietst, en er zijn bij ieder weertype mooie foto-gelegenheden genoeg. En ook op de veerboot terug naar huis hebben we een groot deel van de tijd met de fototoestellen aan dek doorgebracht. Helaas waren de zeehonden onderweg net te ver weg (zelf met mijn 400mm telelens), maar de boten die ons achtervolgden vanuit de haven van West (= Terschelling-West) leverden ook een mooie foto op:

 

In deel 2 van deze trilogie zal ik een aantal foto's van de flora en fauna laten zien, en in deel 3 komen het zand en zandstructuren aan bod!