Oude en nieuwe architectuur in het Ruhrgebied in Duitsland

Een aantal van jullie zullen het al wel weten, maar een aantal wellicht nog niet: naast natuur-, macro- en reisfotografie vind ik architectuurfotografie ook in toenemende mate erg leuk om te doen. Vooral bijzondere vormen en abstracte patronen boeien me daarbij.

Toen Jody Zweserijn me ergens in het voorjaar benaderde of ik zin had om een rondje architectuur-forografie in het Ruhrgebied in Duitsland te gaan doen, hoefde ik dus niet lang na te denken: tuurlijk!

Zoals Jody ook in haar blog over onze dag beschreven heeft, zijn we op vrijdag 1 april eerst naar "Raketenstation Hombroich" in Neuss gegaan. Toen we het terrein op kwamen lopen, werden we echter meteen aangesproken: op het terrein mocht niet gefotografeerd worden. Ook niet uit de hand... 
Vlak naast het terrein lag, achter een aarden wal, het gebouw van de Langen Foundation. Dat wordt weer door een andere stichting geëxploiteerd, dus wij gingen vol goede moed daar naartoe om daar te gaan fotograferen.

Nadat we enkele foto's (met statieven) gemaakt hadden aan de achterkant, kwam er ineens een man aanlopen. Fotograferen met statief is alleen toegestaan met vooraf aangevraagde permissie... :-(
Uit de hand fotograferen mocht gelukkig wel, dus we hebben ons toch nog wel vermaakt daar.

De eerste foto in deze blog heb ik overigens op een rand langs het water gemaakt. Het was even een gedoe, zo zonder statief en met de Big Stopper filter, maar uiteindelijk lukte het dus toch wel aardig.

 

Toch zijn we redelijk vlot vertrokken naar ons volgende doel: de Zollverein in Essen. Deze oude kolenmijn en cokesfabriek is onderdeel van de Unesco werelderfgoedlocaties, en bevat tegenwoordig een enorm museum en vele andere voormalige fabrieksgebouwen.

Het hele terrein was veel te groot voor ons om allemaal te bekijken en fotograferen. En we kwamen ook eigenlijk vooral voor de bijzondere trap binnen in het museum, ontworpen door Rem Koolhaas:

Ook hier mochten we niet met statief fotograferen, dus vanwege het weinige licht moesten we hoge ISO-waarden en grote diafragma's gebruiken.

Waarschuwing: er volgen nu best veel foto's van deze trap... ;-)
Ik kon erg slecht een selectie maken uit de vele foto's die ik er gemaakt heb. Door een halve of hele verdieping omlaag te lopen zag het er steeds anders uit en bood het weer nieuwe manieren om foto's te maken.

Het was ook erg leuk om te spelen met de reflecties:

Ook kleine details (luidsprekertje in de zijkant van de trap) waren leuk als afwisseling:

En een foto van Jody op de trap, dit geeft een aardig idee hoe groot die was:

Nadat we ons een ruim een uur bij de trap hadden vermaakt was het tijd om weer door te gaan. Jody, die deze tour al eens eerder gemaakt had tijdens een fotoworkshop, wist nog een mooie locatie op het terrein.

Een soort van waterbak, bij een fabriekspand waar je redelijk goed bij kon komen.

Gezien de grote contrastverschillen (midden op de zonnige dag) heb ik alle foto's hier gemaakt met een belichtingstrap van -1 1/3, -1/3 en + 2/3. En deze drie foto's heb ik met een HDR-bewerking in Lightroom vervolgens weer samengevoegd.

De voorkant van een oude locomotief, omgezet naar zwart-wit en met veel contrast:

Ook een foto van buizen tegen de lichte lucht vond ik mooier in een stevige, contrastrijke zwart-wit bewerking:

Intussen was het alweer einde van de middag, tijd voor een warme hap in een restaurantje op het terrein.
En daarna door naar onze laatste bestemming: het Landschaftspark in Duisburg.
Ook dat is een oude staalfabriek, die omgetoverd is tot een groot multifunctioneel park met oude fabrieksgebouwen waar je op en in kan, en die 's avonds prachtig verlicht worden.

Maar eerst konden we nog even fotograferen vóór het donker was geworden.

Ik was vooral gefascineerd door de fraaie roest-kleuren en bijzondere vormen:

Na een rondje over het terrein en 70 meter omhoog en weer omlaag via allerlei trappen werd het rond half negen eindelijk donker en gingen de gekleurde verlichting overal aan.

Toen het nog licht was, hadden we al gezien dat we weer op de toren naar boven zouden moeten gaan voor het mooiste uitzicht. Weer 70 meter omhoog dus via de smalle trappen... (als je hoogtevrees hebt, dan is dit géén aanrader...)

Op een gegeven moment zijn we weer langzaamaan naar beneden gelopen. Ook daar waren mooie plekken te vinden met uitzicht op de bijzonder gekleurde gebouwen.

Om ruim 22:00u begonnen we het langzamerhand wel genoeg te vinden en dachten we richting uitgang te gaan. Maar ja, toen kwamen we weer langs een bijzonder blauw en groengekleurde poort, trap en ruimte, dus toch nog maar een paar foto's maken...
Ik heb hier bewust ervoor gekozen om de foto te maken toen er mensen uit kwamen lopen. In combinatie met de langere sluitertijd geeft dit wel een mooi spooky effect.

Uiteindelijk vonden we het rond elf uur echt wel mooi geweest. We moesten ook nog eens een kleine 2 uur weer terug naar huis rijden. En met ons vertrek om 08.30u 's morgens was het al een hele lange dag geweest...

Al met al echter wel een erg leuke dag, die voorbij is gevlogen.
Jody, bedankt dus voor het idee en de uitnodiging om zo op pad te gaan!

Mocht je het overigens leuk vinden om meer van mijn architectuurfoto's te zien: sinds kort heb ik ook een Instagram account, daar post ik (op dit moment) alleen maar mijn architectuurfoto's. Je kan me daar vinden als: @woutervandeweerd