Noord-Spaanse kust - deel 2 - Picos de Europa

In mijn tweede blog over onze vakantie en foto-trip naar Noord-Spaanje verlaten we de kust en gaan we de bergen in. De Picos de Europa (letterlijk: "Pieken van Europa") liggen relatief dichtbij de zee (slechts zo'n 20km), maar vormen wel een unieke en hoge bergketen.

Vanuit Luarca zijn we naar Cagnas de Onis gegaan, om vanuit dat stadje enkele uitstapjes te gaan maken de bergen in. We kwamen er op vrijdag 1 mei aan, en helaas bleek dat daar dus een echte feestdag te zijn. Net als in het weekend mag je dan niet meer met de eigen auto het natuurgebied in rijden, maar moet je met de bus. Gezien de zeer smalle toegangsweg begrepen we dit uiteindelijk wel, maar jammer was het wel...

Wat ook niet helemaal mee viel was het weer. Het was er flink fris en bewolkt. De prachtige besneeuwde toppen van de hoogste bergen waren dan ook nauwelijks te zien. Gelukkig was het de eerste middag bij het meertje vrijwel windstil, zodat er een aardige weerspiegeling ontstond.

Net als velen maakten we een rondwandeling bij het meer, en ineens kwamen daar een paar fotogenieke koeien in beeld :-)

Verder was er jammer genoeg niet zo heel veel te beleven op fotografie-vlak, en omdat we weer met de (laatste) bus terug moesten konden we ook niet een eventuele mooie zonsondergang afwachten.

De volgende dag zijn we weer met de bus naar dezelfde plek teruggegaan, maar hebben toen een langere wandeling gedaan. Die was ook meteen een heel stuk minder druk, al na zo'n 10 minuten zagen we niemand meer.

Het was een mooie wandeling, met veel meer bloemen en mooie uitzichten dan de eerste dag. Maar het weer was nog hetzelfde: grijs, grauw en af en toe een spetter regen.

Onderweg zagen we ook diverse hellingen met mooie boomkruinen. Ik heb erg mijn best gedaan om er een soort patronen in te ontdekken, maar dat viel niet mee. Ingezoomd met mijn 100-400mm lens geeft het echter toch wel een aardig plaatje.

Onderweg kwamen we door een erg mooi stukje, vol met bosanemonen, maar ook met deze "Hondstand" (ofwel Erythronium dens canis). Een prachtig bloemetje, en vooral door de teruggeslagen bloemblaadjes wel fotogeniek.

Ook de paarse meeldraden vielen erg op:

Maar het mooist vond ik deze bloem toch eigenlijk wel van achteren:

Na twee dagen vanuit Cagnas de Onis de bergen in te zijn geweest hadden we het er wel gezien. Het weer zou niet beter worden, en de wandeltochten daar in de omgeving zijn vooral erg lange tochten. Tijd om te verkassen richting de zuid-oostelijke kant van de Picos de Europa, naar het plaatsje Fuente Dé.
Onderweg zagen we diverse mooie bloemen en orchideeën langs de wegkant:

Ook de volgende orchidee vonden we bij toeval bij een parkeerplaatsje, toen we even stil stonden om het uitzicht te bewonderen.

Ik denk dat het een hommel- of bijenorchis is, maar zeker weten doe ik het niet...

Ons doel bij Fuente Dé was om met de kabelbaan de berg op te gaan, naar 1823 (!) meter hoog. Daar wilden we ook weer een stuk gaan wandelen, maar echt een goede kaart hadden we helaas niet van dat gebied.
We kwamen met prachtig weer aan, maar tijdens onze lunch begon het al te betrekken. Het was (ook beneden) al fris, en ondanks dat het zondag was en het heel erg toeristisch zou moeten zijn daar, was er bijna geen mens.

Na een tijdje wachten op genoeg andere toeristen konden we eindelijk omhoog.
Tot onze grote verrassing lag er nog allemaal sneeuw! We hadden gelukkig wel redelijk wat (dikke) kleren aangetrokken, maar toen we mensen op langlauf-ski's en sneeuwschoenen (van die tennisrackets) zagen langskomen moesten we toch even drie keer knipperen en checken of we het echt goed zagen.

Van onze wandeling kwam dus ook niet zoveel: op onze wandelschoenen konden we echt niet door de sneeuw gaan lopen.

Een klein stukje konden we echter wel doen, en al snel waren we weer helemaal alleen. Tenminste, totdat deze Pyrenese Gems ineens aan kwam lopen. Hij schrok net zo van ons als ik van hem.

Er bleek er nog één te zijn, en gezamenlijk liepen ze (helaas) al vrij snel weer van ons vandaan.

Maar wat gaaf was dat om deze Gems hier ineens te zien, juist toen we wat liepen te balen van ons mislukkende wandel-avontuur.

Zo'n 10 minuten nadat de gems uit beeld verdwenen was, kwam er ineens bewolking langs de bergflank omhoog geblazen (de foto's van de kabelbaan en Carin zijn dus eigenlijk genomen dan die van de gems) en zagen we vrijwel niets meer en werd het nog kouder.

Na een warme kop koffie zijn we dus maar weer omlaag gegaan met de kabelbaan, en besloten we om een warmere volgende bestemming te gaan opzoeken. Maar daarover meer in een volgende blog... :-)