Klokjesgentiaan

Eigenlijk had ik deze blog al een paar weken geleden moeten schrijven, want de foto's heb ik al op 21 augustus en 6 september genomen.

Maar blijkbaar werkt het bij mij zo, dat ik altijd even wat tijd nodig heb om mijn foto's "met rust te laten". Pas na een paar dagen of weken heb ik dan voldoende "afstand" kunnen nemen van het moment zelf, en kan ik de foto's beter beoordelen (en selecteren en bewerken)...

Op onze fietstocht over de Hoge Veluwe op 21 augustus zagen we bij het Deelense Veld ineens blauwe bloemen tussen het gras en aan de kant van een vennetje. Benieuwd geworden wat het zou zijn, zijn we gestopt om ze van dichtbij te bekijken. Het viel niet mee zonder natte voeten te krijgen, maar toen het Klokjesgentianen (Gentiana pneumonanthe) bleken te zijn maakte dat niets meer uit :-)

Het is een beschermde soort en ze staat op de rode lijst, omdat het aantal de afgelopen jaren sterk is afgenomen. Super dus dat wij er een redelijk aantal bij elkaar hebben gezien!

Het meest intrigerende van deze bloem vond ik toch wel de binnenkant. Dit blijkt een beetje geel gestippeld te zijn, met prachtige naar buiten lopende vormen/structuren.
Helaas had ik mijn statief niet bij me de eerste dag, en dan valt het niet mee om vanaf de bovenkant van een bloem exact scherp te stellen op het hart onderin. Echt helemaal tevreden ben ik dus nog niet met deze foto's, maar dan blijft er nog wat te verbeteren over ;-)

Onlangs had ik ook een prachtige foto van Misja Smits gezien, waarmee ze een prijs bij een fotowedstrijd had gewonnen. Op die foto zat er een mier in de klokjesgentiaan. Ik ben dus ook maar eens op zoek gegaan naar een gentiaantje met een mier erin. En zowaar, ik heb er één gevonden. Zonder statief en met een rondlopende mier was het echter een vrijwel hopeloze opgave om een scherpe, mooie foto te krijgen. Des te meer waardering dus voor de foto van Misja!

 

Wat ik ook ineens zag, was dat er eitjes van het Gentiaanblauwtje op de bloem zaten (op de foto hieronder rechts, de witte stipjes). Deze vlinder gebruikt alleen de Klokjesgentiaan als waardplant, en gaat dus helaas net zo hard achteruit als de bloem zelf. Ik hoop dus maar dat deze eitjes uiteindelijk weer een paar vlinders op gaan leveren.

Op 6 september ben ik nog eens -alleen- terug gegaan, dit keer met statief :-)
Helaas waaide het echter als een waanzinnige, dus dan helpt een statief ook niet... De bloemen bewogen als een gek heen en weer, en afschermen met mijn fototas hielp ook niet echt.

Geduldig wachten tot de wind even ging liggen was dus het enige dat er op zat. Maar nog steeds heb ik dus niet de foto's zoals ik ze graag wil hebben... Volgend jaar maar weer eens een nieuwe poging gaan doen dus!