Kievitsbloemen met rijp bij zonsopkomst

Zoals wel vaker dit voorjaar was ik het eigenlijk niet van plan: helemaal naar Zwolle rijden om weer (na 2 keer in 2016) Kievitsbloemen te gaan fotograferen. Maar ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan...

Zeker toen ik zag dat er voor donderdagochtend 20 april een koude nacht met nachtvorst voorspeld werd, in combinatie met weinig wind en een licht-bewolkte zonsopkomst. Dat waren omstandigheden waar ik graag vroeg voor mijn bed uit wilde komen, want rijp op Kievitsbloemen komt niet vaak voor!

Ruim op tijd (lees: heel erg vroeg, rond kwart voor 5 vertrok ik om er om 6 uur te zijn, een half uur vóór zonsopkomst) vertrok ik, zodat ik ter plekke voldoende tijd had om een mooie plek en compositie te zoeken en mijn spullen klaar te zetten.

Er naar toe lopend zag ik in een veld al een andere fotograaf aan het werk (later bleek dat dat Johan van der Wielen was), dus ik liep een eindje door om elkaar niet in de weg te zitten/lopen.

Met zo'n mooie zonsopkomst en het rijp op het gras vond ik de groothoek-lens de beste optie. Daar heb ik de eerste drie foto's dus mee gemaakt. Maar vanwege de (verwachte) bijzondere omstandigheden had ik dit keer 2 camera's meegenomen. Zo kon ik ook meteen de andere camera met macrolens (en later de telelens) pakken, en zo optimaal gebruik maken van de rijp en het mooie licht.

Op het moment dat de zon boven de horizon komt, gaat het namelijk erg snel met het mooie licht en voor je het weet is het alweer te 'hard'. Dan is het toch wel erg prettig als je niet steeds van lens hoeft te wisselen.

Een oplossing voor het feller wordende licht is dan bijv. om een silhouet te gaan fotograferen. Dus bewust onderbelicht, zodat de bloem bijna zwart wordt en de zon nog wel goed belicht is. Zeker met de rijp als 'beharing' op de bloem geeft dat ook weer een mooi beeld:

Daarna ging ik wat meer op zoek naar sfeer in de foto's. Met de rijp op het gras en bewust met tegenlicht fotograferend ging ik op zoek naar mooie bokeh-ringen, maar dat viel nog niet mee...
Door de bloem en de steel voor de donkere achtergrond te plaatsen, kwamen de rijp-kristallen wel mooi uit:

De volgende foto heb ik in Lightroom omgezet naar zwart-wit, en vervolgens een lichte kleurtoon gegeven. Puur op gevoel, ik vond dit de sfeer in de foto mooi versterken.

Toen de zon nog wat hoger kwam te staan, boven de bomen, wilde ik toch nog een keer proberen of een groothoek-opname nog wat op zou kunnen leveren.
Door een diafragma te kiezen van f/16 wist ik dat de foto de gewenste grote scherptediepte zou krijgen. En ook de zon zou, net achter de Kievitsbloem, met die f/16 een mooie ster kunnen vormen. Het is dan dus van belang om de zon precies achter het onderwerp te plaatsen.

Kievitsbloemen vind ik prachtig gracieus en elegant, met die bijzondere klokvormige bloemen. Maar vooral ook door de bloemstelen en de enkele blaadjes daaraan. In de volgende foto komt dat mooi tot zijn recht vind ik:

De rijp verdween helaas snel als de spreekwoordelijke sneeuw voor de zon. Het werden steeds meer waterdruppeltjes op de bloemen, zoals op de volgende foto goed te zien is:

Het licht wordt minder mooi, en ik merk dat ik weer dezelfde foto's aan het maken ben als vorig jaar...
Tijd om nog een poging te doen met een wat abstractere benadering:

Maar helaas, de inspiratie is net als het mooie licht verdwenen, tijd om weer naar huis te gaan...
(al bedacht ik naar huis rijdend dat ik met het mooie weer toch ook nog best wel even bij Landgoed Amelisweerd langs kon gaan... resultaten daarvan in een volgend blogje :-) )