Gran Canaria - ook voor fotografie zeker de moeite waard (deel 2)

Het is alweer de eerste dag van het nieuwe jaar, 2022. Het jaar 2021 is voorbij gevlogen, ondanks (of dankzij?) de vele Corona-perikelen en dingen die -tijdelijk- niet meer mogelijk waren.
Voor komend jaar heb ik goede hoop dat we weer wat vaker en verder op reis kunnen gaan, en ik heb al een aantal  kleine foto-projecten die ik in Nederland wil gaan doen.

Maar eerst nog een tweede korte terugblik op onze vakantie in 2021, naar Gran Canaria. In mijn vorige blog heb ik al laten zien dat er prachtige zandduinen te vinden en fotograferen zijn. Maar omdat het een eiland is, is er dus ook veel kust en zee te vinden :-)

Zonsondergang aan de kust

Omdat ik graag de zonsondergang bij de zee wilde fotograferen, had ik via Google Maps gezocht naar plekken aan de westkust waar dit mogelijk zou moeten zijn. Dat viel niet mee... Omdat we in het zuiden van het eiland zaten, was de noord-west kust veel te ver rijden (zeker in het donker terug, via allemaal smalle berg-weggetjes). En de zuid-west kust is eigenlijk niet of nauwelijks toegankelijk met een auto.

Dichterbij waren wel een aantal strandjes, en één leek goed toegankelijk te zijn. Jammer genoeg bleek er wel een grote cementfabriek te staan, precies richting het westen waar de zon onderging. Dus ik moest toch iets meer richting het zuiden fotograferen, maar gelukkig kleurde ook daar de lucht wel aardig.

Mooi gevormde, afgesleten rotsen vormde een perfecte voorgrond. samen met de afgeronde grote kiezels waar het 'strand' uit bestond.
Met lange sluitertijd, op statief en met de nodige filters, was het alleen wel enorm oppassen voor de soms verraderlijk grote golven die er ineens aan kwamen. Ik heb mijn filters en camera een paar keer snel moeten droog vegen...

 

Terug naar de zandduinen

 In totaal zijn we een keer of vier naar de zandduinen van Las Maspalomas geweest om er te fotograferen (en ploeteren door het zand 😐).
Het mooiste licht was natuurlijk aan het einde van de dag, als de duinen door de laag staande zon prachtig goud-geel kleurden, en een extra lijnenspel van schaduwen ontstond.

 

 

Ook de structuren in het zand worden dan beter zichtbaar door het lage strijklicht op de zandribbels.
Hier is mooi te zien wat er gebeurt als bijv. een schelp de wind en het voortgeblazen zand verstoort: het regelmatige patroon wordt ook ineens verstoord:

 De luwe kant van een zandduin is altijd mooi 'glad' en egaal. En aan de kant waar de wind vandaan komt (op Gran Canaria eigenlijk altijd uit het noord-oosten) ontstaan de mooie structuren.

En hier en daar was er zelfs wat begroeiing van kleine struikjes te zien (op de foto rechtsboven), blijkbaar plekken waar het water niet goed in de bodem weg kan zakken en de eerste plant-pioniers hun wortels in het zand kunnen verankeren.

 

Als de zon dan echt bijna ondergaat en een rode gloed op de wolken tovert, dan kleurt ook het zand héél even een beetje zalmroze. 

 

El Bufadero de la Garita

Tijdens mijn voorbereidingen op onze vakantie (lees: zoektocht naar mooie fotospots) had ik wat foto's gezien van El  Bufadero de la Garita. Dit is een "blow hole" in de rotsachtige kust, waar het water bij de juiste getijden-stand over de rand een groot "gat" in stroomt. En waar water uit een gat spuit als dat er van onderen in wordt geperst.

 

Omdat dit aan de noord-oost kust ligt, is de beste tijd om hier te fotograferen uiteraard de vroege ochtend bij zonsopkomst. Maar ik had ook gelezen dat de getijde-stand belangrijk was. De laatste maandag van onze vakantie leek daaarom de beste dag te worden.
Voordeel was dat we daarvóór ook al een keer konden gaan kijken overdag, zodat ik precies wist waar ik zijn moest. Op een onbekende locatie in het donker is dat erg prettig!

Het was niet de meest spectaculaire zonsopkomst, maar gelukkig waren er wel wat wolken die kleur kregen van de opkomende zon.
Samen met nog een fotograaf uit Noorwegen en wat lokale vissers hadden we dit mooie plekje voor ons alleen die ochtend.

 

Tenslotte

Al met al hebben we een heerlijke twee weken vakantie gehad, met een leuke afwisseling van luieren bij het zwembad, toeristische uitstapjes maken en wat leuke foto-projectjes.
Mijn foto's van de melkweg, gemaakt 's avonds in de duinen, zijn helaas niet echt goed gelukt. Toch teveel licht-vervuiling van alle hotels in de buurt. En mijn foto's van de dolfijnen en vliegende vissen tijdens de dolfijnen-excursie hebben mijn selectie voor dit blog ook niet gehaald.

Maar alleen al de prachtige zandduinen zijn een goede reden om er als fotograaf eens heen te gaan!