Herfst 2019 - de kleuren in het landschap

De herfst kwam dit jaar later op gang dan voorgaande jaren. De bladeren bleven lang aan de bomen hangen en het verkleuren gebeurde ook pas later dan in de jaren hiervoor.

Het leek ook wel alsof (daardoor?) alle bomen ineens tegelijk prachtig op kleur kwamen. Het kriebelde bij mij toen al snel om toch ook eens te proberen om de prachtige landschappen te fotograferen. Want paddenstoelen fotograferen vind ik erg leuk, maar deze herfstkleuren in het landschap vastleggen is ook leuk.

 

Samen met Carin heb ik het klompenpad "Molenbeeksepad" gelopen, startend in Wolfheze. Een pittige wandeling van 17 km, maar absoluut de moeite waard! Zeker ook in de herfst-periode, omdat je veel door bossen en langs bosranden loopt.

 

 

 

 

 

Het was een frisse dag met redelijk veel wind. Maar ook met mooie typisch Hollandse luchten, met blauw en witte wolken.
Regelmatig moest ik -tot ongeduld van Carin- een tijdje wachten tot de zon weer op de goede manier door de wolken ging schijnen, om zo het mooiste licht op de bomen en/of het landschap te krijgen.

We hadden goed ingeschat bij de keuze voor dit klompenpad dat deze route regelmatig door open gebied zou lopen, waardoor je de mogelijkheid krijgt om hier en daar een solitaire boom als onderwerp te gebruiken.

Een mooi geel berkenboompje als blikvanger en het zandpad als leidende lijn de foto in:

Heel bijzonder vond ik dit duo: de ene boom al helemaal kaal in winterkleed, en de ander er pal naast nog in herfst-kleed?!

Een bomenrand langs een akkertje (waar de wandeling ook langs liep): wat een kleur!

Een eindje verderop was weer een mooi akkertje, waar de laagstaande zon op een klein stukje grond en de bomen scheen.
Ter afwisseling heb ik deze foto eens omgezet in zwart-wit met sepia toon. Kunnen je ogen na al het voorgaande kleurgeweld even tot rust komen... ;-)

Maar uiteraard heb ik de foto ook in kleur, want dan is hij ook mooi:

Het einde van de wandeling kwam langzaam maar zeker in zicht. Door al het fotograferen onderweg hadden we er wel wat langer dan de geplande 4 uur over gedaan. En dus kwamen we nogal te laat op mijn vader's verjaardag :-(

Maar als hij deze foto's ziet, dan snapt hij wel dat het de wel echt moeite waard was :-)

Onze wandeling (en de verjaardag) was op zaterdag. Eigenlijk had ik gedacht die zondag een rustig dagje te houden. Maar het begon toch weer te kriebelen toen het zonnetje heerlijk scheen. Dus ik ben toch maar 's middags op de fiets gestapt om de laatste mooie kleuren vast te leggen.

Al fietsend langs de Utrechtseweg richting station Driebergen-Zeist kwam ik langs mooie landgoederen, die veelal voor wandelaars zijn opengesteld. Daar zijn ook prachtige oude beuken- en eikenbomen te vinden.

Tegenover het station staat een koepeltje, waar ik al vaker langs ben gereden met het idee om daar eens te gaan fotograferen. Ik ben er ook wel eens geweest, maar dan viel het me toch tegen of wist ik niet goed hoe ik het op de foto zou moeten zetten.

Daar had ik dit keer, met de laagstaande zon om 17:15u, geen enkel probleem mee. Eindelijk viel alles daar samen en kon ik de foto maken die al zo lang wilde maken.

Naast deze "traditionele" landschapsfoto's ben ik ook nog aan het spelen geweest met meervoudige belichting en het bewegen van de camera tijdens de opname (ICM - intentional camera movement). Maar die foto's komen in een volgend blogje aan bod...