Zonsondergang en lange sluitertijden
Een landschapsfotograaf die ik erg goed vind is Bas Meelker. Eén van zijn specialiteiten is toch wel het maken van foto's aan de (Wadden)zee of IJsselmeer rond of na zonsondergang en -dus- met een lange sluitertijd. En het gebruik van knallende kleuren.
Om mijn nieuwe ND Grad filterset (klik hier voor een goede Engelstalige uitleg) eens te proberen, ben ik dus ook maar eens op pad gegaan om te kijken of ik ook met zoiets thuis zou kunnen komen.
In de polder tussen Zeewolde en Almere hoopte ik eerst wat wijdse landschapsplaten te kunnen maken. Maar wat een belachelijke hoeveelheid windmolens staan daar zeg! Dat werd dus helaas niets...
Daarvandaan ben ik vervolgens maar snel doorgereden naar de Oostvaardersdijk, met de hoop op een mooie zonsondergang bij het Markermeer.
En die kwam er gelukkig! Ondanks een vrij snel oprukkende wolkenband vanuit het zuid-westen zat ik gelukkig nog precies op de juiste plek waar de zon nog te zien was (zie eerste foto).
Ook had ik een plekje uitgezocht met wat stokken in het water, zodat ik ook nog wat op de voorgrond kon mee-fotograferen.
Tegen 23.00u (!) was de zon al een tijdje onder gegaan, en het was eigenlijk al zo goed als donker. Maar het licht op de foto's was nog steeds prachtig: wat ik al eens op de site van Bas gelezen had bleek dus echt te kloppen ;-) Door de lange sluitertijden (de volgende foto zelfs 106 seconden) registreert de sensor toch nog allemaal prachtige (blauwachtige) kleuren!
En de kleuren in de lucht worden hier ook nog eens fraai weerkaatst door het gladgestreken water.
Mijn doel om de filterset eens te testen was dus geslaagd :-)
Zonder een filter waren het water en de rotsen veel te donker geworden t.o.v. de lucht. Maar vooral tijdens en net na de zonsondergang. Later wordt het zowiezo erg donker en worden de rotsen een soort silhouetten.
En het was toch ook wel heel bijzonder om zo bijna in het donker aan het Markermeer te zitten, op de rotsen, terwijl de auto's -met de lichten al lang aan- iets hoger over de dijk langs komen razen. En iedere keer weer vol spanning naar het lcd-schermpje kijken of de sluitertijd lang genoeg was en welke kleuren er nu weer te zien zouden zijn.
Wel zal ik nog vaak moeten gaan oefenen om een klein stapje in de richting van de foto-kwaliteit van Bas te kunnen komen...