Zonsondergang bij de steigers van het gooimeer

Foto's van een zonsondergang bij een meer of aan zee, met paaltjes of een steiger op de voorgrond, vind ik al snel prachtig.
Zeker door het gebruik van lange sluitertijden, waardoor het water mooi vlak wordt en als het goed is een mooie kleurtint krijgt. En waardoor de wolken als vegen in de lucht afgebeeld worden.

Maar eerst een foto met een iets kortere sluitertijd, waarin de kleuren van de zonsondergang mooi naar voren komen:

Toen ik bij de steigers aankwam, baalde ik eerst als een stekker: er stond een visser met stoeltje, emmers en hengels op 'mijn' steiger! :-(
Was ik helemaal voor niets gekomen?!
Nee, ik besloot er maar het beste van te maken, en met de andere twee steigertjes aan de slag te gaan.

Zo dwong de visser mij dus om hard te zoeken naar andere standpunten, en gebruik te maken van de mogelijkheden die er nog wel waren.
Eigenlijk best leerzaam en leuk om te doen, en de foto met visser had ik anders nooit kunnen maken! En gelukkig stond hij 8 seconden behoorlijk stil :-)

Zonder de visser op de steiger is het ook wel een strak plaatje, maar toch wat saai...

Het werd snel steeds donkerder en de muggen begonnen behoorlijk irritant om mij heen te zoemen. Maar het mooie licht is er vaak juist na zonsondergang, dus ik ben toch nog maar wat langer gebleven dan gepland.

 

Ik sluit af met bijna dezelfde foto als de eerste, maar nu genomen met een Lee Big Stopper.
Hiermee kon ik, ondanks het nog vrij felle licht, toch een sluitertijd van 141 seconden (ruim 2 1/2 minuten!) gebruiken. En zo kreeg ik de door mij gewenste beweging in de wolken en ontstond het mooie vlakke water met de spiegeling van de kleuren van de zonsondergang.

 

Toen de visser eindelijk naar huis ging (het was al bijna helemaal donker) kon ik nog snel een poging doen om 'mijn' steiger te gebruiken als voorgrond.
En wat bleek: het water eromheen was zeer ondiep, en werd ontsierd door allemaal waterplanten. De foto's die ik daar nam werden dus allemaal voer voor de prullenbak...