Zandstructuren - een spel van licht, schaduw en de wind

Het is alweer een tijdje geleden dat ik mijn laatste blog geschreven heb. Mijn hoofd stond er niet naar... 

Sinds nieuwjaarsdag ging mijn schoonvader Jeen Nijboer ineens vrij snel achteruit. En begin februari is hij overleden, voor het gevoel toch nog heel plotseling. Gelukkig hebben we, net vóór zijn overlijden en bij de crematie, op een hele mooie manier afscheid kunnen nemen.

Het grootste deel van zijn leven heeft hij vlak bij het strand gewoond, dus ik vind dit blog wel een passend en mooi eerbetoon ter nagedachtenis.

 

Begin januari hebben we, na een bezoek aan mijn schoonvader, een wandeling gemaakt langs het strand bij St. Maartenszee. Het was een koude, maar zonnige winterdag. En omdat we al wat later op de middag er liepen, was de zon al mooi laag komen te staan. Dit leverde gouden structuren en blauwe schaduwen op:

Er waren ook prachtige zig-zag patronen ontstaan in het wat vochtiger zand, langs een duin-helling:

Halverwege onze wandeling liepen we vanaf het strand (waar we de stevige wind mee hadden gehad) omhoog de duinen in. Daar waaide het nogal stevig, en tegen de zon in fotograferend leverde dat mooie plaatjes op:

Jeen, we zullen je missen, maar alle mooie herinneringen blijven als foto's voor altijd op ons netvlies staan!