Uitwaaien op het strand van Katwijk - met zeehonden en donkere luchten

Dinsdag 7 januari had ik een dagje vrij en weer veel zin om met de camera op pad te gaan. Jammer genoeg is het nog steeds geen echte winter, dus ik vond het lastig om iets leuks te bedenken.
Tot ik mij wat foto's van een zonsondergang en een zeehond bij Katwijk herinnerde die ik op Facebook langs had zien komen.

De weersvoorspelling was redelijk veelbelovend: half bewolkt, met kans op wat zon en wellicht hier en daar een regenbui. Dat zou mooie luchten op kunnen leveren, en wie weet een mooie zonsondergang.

Helaas bleek het aan zee véél harder te waaien dan hier in Zeist. Ik had toch een dikkere trui aan moeten trekken, en het zand werd met grote kracht over het strand geblazen.
Toch waren er nog een paar andere 'idioten' voor hun lol op het strand...

Maar eigenlijk is het ook niet zo idioot, want wat een prachtig licht krijg je zo, met een dreigende regenlucht op de achtergrond en een zonbeschenen strandwachtershuisje:

Gelukkig bleef het wel droog :-)

En toen ik aankwam was ik al aangesproken door een man die zijn hond uitliet: "Heeft u hem al gezien?"
Geen idee waar hij het over had, dus ik keek hem onnozel aan (kan ik best goed volgens mij ;-) ).
"U bent toch aan het fotograferen? Nou, daar even verder op, daar zit een zeehond! Daar bij die streep in het zand, daar komt hij regelmatig even boven water".

Aaaaaah, de zeehond, daar was ik inderdaad wel naar op zoek! Super dat deze man mij er even op wees, want hij zwom er inderdaad.

Met het stuivende zand en de grijzige kleuren best een mooi gezicht.

Maar het mooist was natuurlijk toch wel toen het bleek dat er twee zeehonden rondzwommen, en er eentje heel even uit het water op het strand ging liggen (lees: gezandstraald ging worden met het zand in zijn ogen):

Helaas lieten ze zich daarna niet meer echt zien, alleen hun koppie kwam af en toe (te ver weg) even boven het water uit.
Op zoek naar andere onderwerpen kwam ik deze meeuwen tegen. Niet spectaculair, maar door die mooie waterlijn toch wel leuk.

Ook zaten er -uiteraard- drieteenstrandlopertjes, Maar na een paar foto's gemaakt te hebben en daarbij -laag bij de grond- echt gezandstraald te zijn (erg slecht voor de camera!) en zand in mijn ogen te hebben gekregen vond ik het al snel welletjes.
(de vlekjes in de lucht zijn overigens meeuwen, geen stof op mijn sensor!)

Helaas trok het hierna ook steeds verder dicht, een mooie zonsondergang zat er deze middag duidelijk niet meer in.
Compleet verwaaid, gezandstraald en met de zandkorrels in mijn ogen ben ik dus maar richting huis gegaan. Jammer, maar ik ga zeker binnenkort eens terug!

Naast deze foto's heb ik overigens ook nog een paar wat meer creatieve foto's gemaakt, die ik mijn serie "Beach Colours" noem. Deze verdienen wat mij betreft in een eigen blogje, dus die komen binnenkort!