Roerdomp bij Kockengen
Na mijn fantastische dag gisteren (zie mijn vorige twee blogs, over de zonsopkomst bij Kootwijkerzand en over het ijsvogeltje bij de Arkemheense polder) had ik helemaal de smaak te pakken. En aangezien ik vandaag nog een dagje vrij had, was ik al weer nieuwe plannen aan het maken.
Van bevriende vogelaar Erik had ik al de tip gehad dat er bij Kockengen regelmatig een roerdomp gezien werd. Vanwege het ijs was deze veel beter zichtbaar dan normaal, omdat hij moest jagen in wakken en rietranden.
Tijdens mijn ijsvogel-avontuur was Erik zelf in Kockengen geweest, waar hij inderdaad de roerdomp prachtig had kunnen zien en fotograferen, met als klapstuk het vangen en opeten van een enorme kikker.
Dus ben ik vandaag ook maar eens naar Kockengen gegaan (toch wel één van de grote voordelen van midden in het land wonen: je bent overal binnen afzienbare tijd :-) ).
Daar aankomend zaten er al twee andere fotografen met enorme lenzen, dus het was meteen duidelijk waar ik moest zijn ;-)
Eén van hen bleek Jeroen Stel te zijn, een professionele natuurfotograaf. En hij was er zondag ook geweest, met camera, toen de roerdomp de kikker te grazen nam. Kijk maar eens op zijn fotoblog voor een paar prachtige foto's daarvan.
Ook nu zat de roerdomp prachtig in het zonnetje aan de rand van het riet:
Roerdomp tussen het riet op het ijs
Dat duurde echter niet zolang, er kwam een enorme donkere lucht aanzetten en even later barstte de sneeuwbui los. Maar dit leek de roerdomp niet te deren:
Roerdomp tussen het riet op het ijs in de sneeuw
Na een tijdje schuilen in de auto werd het weer wat beter weer. De roerdomp ging maar eens flink zijn veren verzorgen, en intussen kwam er een tweede roerdomp aanvliegen. Deze ging fraai op een dijkje zitten, maar vloog al snel er weer vandoor:
Roerdomp voor een besneeuwd landschap
De eerste roerdomp was intussen klaar met zijn verzorging, en ging op pad: hoogste tijd voor een lunchhapje. Lopend/sluipend langs het riet inspecteerde hij regelmatig de randen. De kop verdween compleet, om even later weer -leeg- tevoorschijn te komen. Tot hij op een gegeven moment een stekelbaarsje te pakken had! Even goed in de snavel krijgen, en hup, daar ging het hapje de keel in. Jammer genoeg zijn mijn foto's daarvan wat donker en niet helemaal scherp geworden. De zon was verdwenen, en de sluitertijden waren wat te lang geworden voor deze bewegingen...
Roerdomp lopend op het ijs
Even later had hij duidelijk weer wat in het vizier: de kop ging met een ruk omlaag het water in (bij de rietrand was het duidelijk net niet meer bevroren), om weer tevoorschijn te komen met een rivierkreeft!
Roerdomp bij het riet op het ijs met prooi
Een close-up (crop) van bovenstaande foto laat iets beter zien wat hij in zijn snavel vasthield (al is de foto daardoor niet meer helemaal scherp):
Close-up van de gevangen kreeft
Na dit heerlijke hapje ging meneer voldaan om zich heen staan kijken: "Zo, ik heb mijn 2-gangen lunch er weer in zitten. Tijd voor een siesta...".
Roerdomp voor het riet op het ijs
Helaas voor hem -en voor ons- moest deze siesta weer in de zoveelste sneeuw/motsneeuw/motregen plaats gaan vinden, dus ik vond het welletjes voor vandaag. Verkleumd en nat kroop ik weer lekker in de auto, met de verwarming op 21 ;-)