Prachtige structuren en vormen in het ijs van bevroren plasjes

De winters in Nederland zijn door de jaren heen steeds milder geworden. Lange perioden met strenge vorst zijn er eigenlijk niet meer, en als er sneeuw valt dan blijft dat maar een paar dagen liggen. En kan vaak ook maar een deel van Nederland zich dan vermaken in een witte winterwereld.

 

Gelukkig bevriezen kleine plasjes wel vrij snel, zelfs al als het maar een paar graden vriest. Door daar naar op zoek te gaan, lukt het toch om fotografisch een beetje een wintergevoel te krijgen in Nederland.

 

Al moet ik eerlijk toegeven: alle foto's in dit blog zijn gemaakt tijdens een wandeling, waarbij ik mijn fotocamera niet eens had meegenomen 🤭

 

Tijdens een wandeling met Carin neem ik eigenlijk nooit meer mijn camera mee. Want als ik serieus foto's wil maken, dan kost dat best wat tijd. En voor Carin is het dan niet leuk daar steeds op te moeten gaan wachten.

Gelukkig had ik wel mijn telefoon mee, en daar kan je tegenwoordig toch ook erg goede foto's mee maken. Zeker overdag, als het licht goed is. En we maakten de wandeling op een mooie zonnige dag, dus dat zat wel goed.

 

 

Bij de foto hierboven twijfel ik zelf heel erg of ik de kleuren-variant mooier vind, of de naar zwart-wit omgezette foto.
Daarom hieronder ook nog de zwart-wit variant. 

 

Ik blijf het fascinerend vinden dat er zo ontzettend veel structuren, lijnen en vormen in het ijs kunnen ontstaan. Dat er luchtbelletjes in het ijs bevroren raken, kan ik me nog voorstellen. Maar hoe ontstaan toch al die rare lijnen, rondjes etc. ?!?

 

Bij de meeste foto's vind ik dat de lijnen en structuren mooier uitkomen in zwart-wit. Vandaar dat ik ze bijna allemaal omgezet heb van kleur naar zwart-wit.
Maar soms is er een uitzondering, omdat het bruine zand zo mooi contrasteert met de blauwe weerspiegeling van de lucht op het ijs:

 

 

Het landweggetje was best lang, en er lagen echt heel veel bevroren plasjes. Gelukkig heeft ook Carin er lol in om met haar telefoon foto's hiervan te maken, dus samen zijn we een tijd bezig geweest.

 

Ieder plasje was ook weer anders. Bij de ene waren er heel veel luchtbelletjes bevroren, bij een ander nauwelijks. Maar dan zaten er ineens weer heel veel lijnen in, en een soort tentakels die zich naar het zand uitstrekten.

 

De volgende foto heeft echt enorm complexe structuren. Ik heb hier van alle kanten boven gehangen met mijn telefoon-camera, en zag steeds weer wat anders.

 

 

 

Ik vind het ook erg leuk om te proberen 'iets herkenbaars' te zien in een ijsstructuur. Zoals je aan de bijschriften van de foto's kan zien, leef ik me daar leuk op uit.
Zien jullie ook een soort mannetje in de volgende foto?

 

En soms zie ik er niets in, maar vind ik alle vormen gewoon erg mooi 😊

 

 

Tenslotte:

Hoewel ik er niet speciaal voor op pad ben gegaan dit keer, heb we toch een erg leuke onderbreking van onze wandeling gehad met deze uitgebreide fotosessie.
En heb ik toch weer wat winterse foto's kunnen maken ☺️