Paddenstoelen in de herfst van 2019

 

 

Mijn vorige blog-post is alweer even geleden en eigenlijk had ik een blog over de fraaie landschappen van Portugal beloofd.

Maar ik heb toch maar besloten om eerst de herfst van 2019 af te sluiten met een paar blogs.

Half oktober ben ik met Carin naar 's Graveland gegaan, om daar een lekkere herfstwandeling te gaan maken. Omdat ik her en der gelezen en gezien had dat het een goed paddenstoelen jaar was, hadden Carin en ik allebei toch ook ons fototoestel maar meegenomen.

Kleine paddenstoeltjes zoals mycena's, wat blaadjes om een mooie onscherpe voorgrond te creëren: het blijft een favoriet bij mij.

 

 

De vliegenzwam deed het dit jaar erg goed, die kwamen we heel veel tegen. Prachtige exemplaren, ook behoorlijk groot.
Carin heeft een mooie "making-off" foto van mij gemaakt:

 

De onderkant blijft altijd fotogeniek, en omgezet naar zwart-wit onstaat een mooi abstract plaatje.

Heel bijzonder en mooi was echter dat het een erg zwoele zondag was, met temperaturen van rond de 20 graden. En omdat het de dagen ervoor redelijk vochtig was geweest, zagen we ineens een bijzonder verschijnsel bij een verzameling Vliegenzwammen: "guttatie". 
Volgens Wikipedia: "Guttatie is het verschijnsel dat planten vocht met daarin opgeloste stoffen 'uitzweten'. De wortels van een plant nemen water en mineralen uit de bodem op. De opname en verdamping zijn meestal in evenwicht."

Ik had dit nog nooit gezien, zeker niet bij een vliegenzwam.

Een paar dagen later ben ik naar Landgoed Moersbergen geweest, ook altijd goed voor diverse soorten paddenstoelen.
Helaas waren er geen Porceleinzwammen meer te vinden, maar wel een leuk oorzwammetje.

Het was de eerste keer dat ik met mijn "nieuwe" vintage objectief, een 'Meyer Optik Görlitz Trioplan 100mm f/2.8' op pad ben gegaan. Dat is een oude lens, die bekend staat om zijn bijzondere bokeh, in de vorm van aparte lichtcirkels in de achtergrond.
Lastig is wel dat je daarmee -uiteraard- alleen handmatig kan scherpstellen.

Scherpstellen gaat in dit soort gevallen het makkelijkst met de live-view achter op de camera. Door daarbij tot 10x in te zoomen, kan je nauwkeurig de scherpstelling bepalen. Maar laag bij de grond valt dat dan toch ook weer niet altijd mee.

Met mijn "gewone" macro-lens was het iets makkelijker om de rodekoolzwam (die vrijwel altijd te vinden is onder beukenbomen) te fotograferen.

Een week later ben ik naar het Speulderbos gegaan, een plek waar er ook altijd veel paddenstoelen te vinden zijn. Er was echter al veel (bijna) verdwenen, het hoogtepunt leek al weer voorbij.

Ik blijf het leuk vinden om te spelen met meerdere (kleine) paddenstoelen die bij elkaar staan, omdat je dan zo goed kan spelen met scherptediepte en verhoudingen.

Voor een volgende blog heb ik (nu) al een serie paddenstoel-foto's geselecteerd, waarbij ik veel meer een sprookjessfeer heb proberen op te roepen, zowel bij het fotograferen als bij de nabewerking.  Maar dat is dus voor een volgende keer, net als een blog over de herfstkleuren...:-)