Paddenstoelen 2012

Eindelijk heb ik mijn PC weer -gerepareerd- terug, en kan ik weer aan de slag met mijn foto's :-)
Daarom meteen maar even een inhaal-blogje met mijn paddenstoel-foto's van 2012 (want intussen is -helaas- door de nachtvorst en het gevallen blad al het moois al weer verdwenen).

Maar ik begin eerst nog even met een paar bos-foto's, genomen in het Speuldersbos bij Drie (Garderen). Helaas op dat moment nog geen mooie herfstkleuren, maar -altijd leuk- wel de dansende bomen.

Wel was de beloofde mist aanwezig, wat met een opkomend zonnetje toch altijd weer voor sfeervolle plaatjes zorgt:

Toen de mist weg was en het zonlicht steeds harder werd, was het tijd om de macrolens tevoorschijn te halen.

 (als iemand weet wat voor een spin dit is, laat het me weten!)

Het blijft leuk om te spelen met de lichtvlekken ("diafragmavlekken" of "bokeh bubbles") die ontstaan door de zon die tussen de bomen en blaadjes schijnt.

En al spelende met diafragma en scherpstelling ontstonden ook de volgende twee foto's.
Ik heb lang getwijfeld wat ik er zelf van vind, en of ik ze wel op mijn blog zou zetten.
Maar uiteindelijk vind ik ze toch eigenlijk wel heel bijzonder geworden - het neigt meer naar een soort moderne kunst.
En -dus- zal zeker niet iedereen dit aanspreken of mooi vinden.

Maar is dat erg? Moet een foto altijd haarscherp zijn en exact weergeven zoals iets eruit ziet? Of door iedereen mooi gevonden worden?

Er worden tegenwoordig zo ontzettend veel prachtige -en technisch perfecte- foto's gemaakt.
Ik denk dat dit voor mij ook wel een poging is om op deze manier toch een originele, nog niet gemaakte foto te kunnen maken.

Maar ook een 'gewone' Porseleinzwam in tegenlicht vind ik nog steeds prachtig om te fotograferen, ook al is dat ook al ontelbare keren door anderen (beter) gedaan :-)

 

Een dag later ben ik naar Landgoed Moersbergen (bij Doorn) gegaan, daar zijn ook altijd veel paddenstoelen te vinden.
De kleine Mycena's blijven leuk om met de scherptediepte en kleur te spelen:

Dit jaar waren er opvallend veel Porseleinzwammen aanwezig. Op heel veel gevallen beuken-takken waren ze nu prima te vinden.
En omdat ze vaak op een losse tak zitten, kan je die tak vrij makkelijk in een goede positie leggen zodat de zon er mooi vanachter op schijnt.
En om eens een andere compositie te kunnen maken, zoals samen met deze Amethistzwam (ook wel Rodekoolzwam genoemd).

 

Maar de structuur van zo'n Porseleinzwam vraagt toch ook om een echte close-up:

Zie ook mijn vorige blogpost: mijn "Druppeltje op het Porselein" is wel foto van de week op de website van Roots geworden, maar ik zat -toch- helaas niet bij de eerste drie prijswinnaars deze maand :-(

Ook een keer de groothoeklens erbij voor een familieportret in het bos:

En als afsluiter nog maar eens twee kleurrijke platen.

Aldus een lange blog met veel foto's, maar ik had ook wel wat in te halen.
En zo ben ik nog steeds niet toegekomen aan IJsland, heb ik nog een herfstkleuren-blogje te gaan, en heb ik -ter afwisseling- ook nog een aantal waanzinnige foto's van onze stedentrip naar Valencia in voorbereiding...