Oostvaardersplassen - de vos
De heerlijke dag vorige week bij de Oostvaarderplassen smaakte naar meer, en het spotten en fotograferen van een vos bleef toch wel een onvervulde wens...
En dit keer wilde Carin toch ook wel een keer mee (na mijn enthousiaste verhalen van vorige week).
De wind had zich duidelijk flink laten gelden de afgelopen dagen, de sneeuw lag niet meer zo mooi in lagen op alle bomen en takken. Maar evengoed was het weer een mooi wit witterlandschap. En ook vandaag liepen er weer diverse mannen met grote lenzen en statieven rond, allemaal op zoek naar de ultieme foto van een vos of een baardmannetje.
Mijn eerste geslaagde foto is in de schuilhut de Kluut genomen. Niet het uitzicht, maar een mooie creatie van gesmolten sneeuw/ijspegels ving mijn aandacht. De telelens er dus even af, en mijn EF-S 60 mm macro lens erop.
Daarna zagen we diverse anderen fotografen druk in de weer om baardmannetjes fotograferen. Helaas zaten ze dit keer nogal in het riet, en meestal met de rug naar me toe. Al met al heb ik ze nu minder mooi op de foto kunnen zetten dan vorige week.
Tijdens onze verdere wandeling naar kijkhut de Zeearend zagen we diverse torenvalken, buizerds, baardmannetjes en winterkoninkjes. En in de kijkhut leek er eerst niets te zien. Tot er wat herten de vlakte overstaken, diverse Heckrunderen pal voor langs kwamen lopen, en... er ineens een vos ook van links naar rechts over de vlakte liep. Helaas wat ver weg voor een foto, maar toch, we hadden een vos gezien!
Ook een buizerd in de sneeuw, maar vooral een jagende Blauwe Kiekendief vormden de andere hoogtepunten in de hut.
Toen we de hut verlieten en ik nog even om de hut naar de vlakte keek, riep Carin me nogal zacht maar dringend. Er bleek een vos pal bij de hut te lopen! Vlak voor ons uit liep hij over het wandelpad er snel vandoor:
En na een poging een gedaan te hebben een prooi bij een boomstam te vangen (helaas net buiten beeld, hij maakte wel zo'n mooi sprongetje!), ging hij een eindje van ons vandaan tussen de omgevallen bomen zitten:
Super, onze dag kon niet meer stuk!
Maar tijdens het maken van een praatje met een mede-fotograaf werd het nog mooier: een andere vos (wat kleiner en roder van kleur) bleek pal achter ons aan te komen lopen. De telelenzen waren niet nodig om 'm beeldvullend op de foto te krijgen:
De vos zag er tevreden uit, en zo moeten wij er ook zeker uit gezien hebben :-)