Ijsvogel in de Arkemheense polder
Yeah, mijn allereerste ijsvogel (in Nederland) op de foto kunnen zetten, en hoe! :-)
Toen ik vanochtend rond 11.30u bij het Kootwijkerzand wegreed, wilde ik eigenlijk meteen naar huis gaan. De foto's bekijken die ik gemaakt had, selecteren, bewerken en er een paar op mijn fotoblog zetten.
Maar al rijdende bedacht ik dat ik redelijk in de buurt van de Arkemheense polder bij Nijkerk was, waar ik vorig voorjaar vele hazen had gezien en gefotografeerd. En een stel hazen in een besneeuwd landschap leek mij ook erg fraai. Dus, op weg naar de polder.
Eerst maar eens een kijkje nemen bij de Zeedijk, daar zijn altijd wel een hoop vogeltjes bij het riet te zien, eenden en smienten enzo in het water, en wie weet een paar hazen in het land.
Dit keer zaten er vooral veel wilde eenden, een paar smienten en enkele wintertalingen in het water en op het ijs rondom het grote wak. Met een lekker zonntje in de rug en mijn toestel met 100-400mm lens op statief had ik al snel een paar leuke foto's:
Verderop in de polder zat een knobbelzwaan, ook wel een bijzonder gezicht zo in de sneeuw. Qua belichting gebruikte ik dit keer spotmeting, en daarbij was een compensatie van +1 2/3 stop nodig om alles echt wit te krijgen:
Terwijl ik op de dijk terugliep naar de auto, zag ik even verderop een tweetal auto's bij een boerderij stilstaan en af en toe een klein stukje heen en weer rijden. Wat zou daar toch te zien zijn? Zo maar eens gaan kijken, eerst even een hapje eten in de auto...
Toen ik even later naar de auto's reed, stonden er intussen al 4 of 5, de meeste met duidelijk herkenbare enorme telelenzen uit het raam. Wat zou er toch voor bijzonders zitten?
Even later zag ik het: een ijsvogeltje!
Ik had direct het idee: tsjonge, zou ik nu één van de weinige ijsvogeltjes in Nederland zien?! Vorig jaar is de populatie al flink afgenomen door de strenge winter met veel ijs. En dit jaar ligt er al veel langer sneeuw en ijs, dus zou er nog een ijsvogeltje overblijven na deze winter?
Gelukkig zag ik op waarneming.nl dat er ook nu nog op diverse plaatsen in het land ijsvogels gezien worden, dus wie weet valt het mee. Laten we er het beste maar van hopen voor deze prachtige vogeltjes!
Intussen had ik, de auto kerend en achteraan de rij sluitend, redelijk zicht op het ijsvogeltje, dat druk aan vissen was in het slootje pal naast de weg. Er waren twee redelijk grote wakken waar hij constant in dook.
Toch zat ik er met 45m nog vrij ver vanaf, met mijn 100-400mm lens kon ik een aardige foto maken, maar hij was nog wel tamelijk klein in beeld:
Steeds vloog hij tussen wat bomen, struikjes en een hek heen en weer, zo te zien niet gestoord door de vele auto's, lenzen en camera's. Af en toe kwam hij dus ook wat dichter bij mijn auto, waar ik mijn dikke winterjas als soort bonenzak op het raamkozijn had gelegd als steun voor mijn lens en camera. Met de sneeuw op de achtergrond kreeg ik hierdoor de kans deze fraaie tegenlicht foto te maken:
Even later reden de auto's voor mij een klein stukje door, omdat het ijsvogeltje wat verderop op een hek was gaan zitten. Geduldig reed ik ook een stukje door, en toen het vogeltje plotseling weer terugvloog naar zijn eerdere bomen zat ik ineens eerste rij! :-)
En al die tijd vloog het ijsvogeltje steeds weer het water in, om er vrijwel steeds weer met een klein visje uit te komen. Die werd dan lekker opgepeuzeld op één van zijn favoriete plekjes in een boom langs het slootje. En laat die boom nu net pal naast mijn auto, zo'n 7 meter van me af, gestaan hebben!
Mijn nette 'achteraan sluiten' had me nu dus -uiteindelijk- in de beste positie gebracht, en mijn grote wens - een ijsvogel van dichtbij op de foto zetten, liefst met visje in zijn bek- ging in vervulling!
Een klein half uurtje later had ik ruim 200 foto's gemaakt, waarbij ik heerlijk kon experimenteren met belichting (door de sneeuw en tegenlicht was er vaak een behoorlijke compensatie nodig) en compositie. Wetende dat ik zeker een paar prachtige foto's gemaakt zou hebben...
De hazen lieten zich daarna niet meer echt van dichtbij bewonderen (er zaten er wel genoeg, maar ver weg in de weilanden), maar na mijn ijsvogel-avontuur kon mijn dag niet meer stuk! :-)