Horsterwold en polderlandschappen

Het blijft toch iedere keer weer lastig: waar zal ik dit keer eens heen gaan om te gaan fotograferen? Ik vind een uur in de auto eigenlijk wel de limiet om 'zo maar' even wat foto's te gaan maken. Maar ja, vanuit het midden van het land kan je dan nog een eind komen.
De AWD lukt nog net, maar ik heb door alle blogjes wel het idee dat het daar intussen file-fotograferen is geworden. En ook de Oostvaardersplassen kent iedereen intussen wel, met de Konikspaarden en de herten-op-afstand.

Maar ik had ook al een tijdje een beschrijving liggen van een wandeling door het Horsterwold, bij Zeewolde. Er zijn geen vaste wandelpaden, je mag er overal zomaar doorheen struinen, en het zou er nog rustig en stil zijn. Dat trok me wel, op deze halfbewolkte, half-zonnige maandag!
Het is een nat, drassig gebied (zeker na alle regen van de laatste tijd), met vooral lagere bosjes, bomen, open vlaktes en waterpartijen. Door de laagstaande zon kreeg vooral het gras en riet een mooie goudgele gloed.

 

Voor een bepaald soort foto's blijf ik een voorliefde voor zwart-wit houden. Lijnen en structuren in landschappen komen zo toch net even mooier tot zijn recht. Zo ook deze prachtige rietkraag, bomen en wolken erboven.

De volgende foto is ook in kleur wel de moeite waard, maar het gaat mij hier ook weer vooral om de structuur en compositie.

De mooie wolkenlucht met drie ganzenformaties vragen echter wel weer gewoon om een kleurenfoto :-)
(de donkere wolken vormden overigens de voorbode van de enorme bui die ik later op weg naar de auto op mijn kop heb gekregen...)

Jammer genoeg waren er verder erg weinig vogels te bekennen, ondanks het vele water en de graslanden. De Baardmannetjes in het riet heb ik wel gehoord, maar helaas niet te zien gekregen. En de verwachte eenden en ganzen lieten het compleet afweten. Jammer...

Bij een berkenbosje heb ik me dus maar laten verleiden om weer eens de kunstzinnige kant van mezelf te ontdekken ;-)
Dit keer een techniek die veelvuldig wordt toegepast: een lange sluitertijd en dan de camera bewegen tijdens het afdrukken. Je moet het niet te veel doen of zien, maar het kan toch altijd wel bijzondere foto's opleveren vind ik...

Volgens mijn wandelbeschrijving was het overigens verstandig om goede wandelschoenen of laarzen aan te trekken. Nou, ik kan nu vaststellen dat laarzen het enig goede schoeisel is daar! Toen ik weer bij de auto terug kwam waren mijn wandelschoenen compleet doorweekt, zaten ze onder de modder. En ook op mijn broek zaten de modderspatten tot boven mijn knieën... :-(

Ga ik nog eens terug? Ik weet het niet.
Het was een heerlijke struintocht, waarbij ik pas op het eind, na ruim 2 uur, voor het eerst een andere wandelaar/fotograaf tegenkwam. Maar het was verder ook wel wat saai, ik miste de vogels en andere dieren, en het was wel erg drassig en nat.

Maar op weg naar huis, rijdend door de polder, kwam er ineens weer een smile op mijn gezicht. Een vrijwel haakse bocht met een kanaaltje erlangs, en de zon die achter een paar donkere wolken aan het ondergaan was. Prachtig voor een panorama dus, samengesteld uit 4 foto's.

En even verderop prachtig licht op een bomenrij achter een weiland, met dreigende regenwolken erboven. Het echte polderland zoals ik me dat voorstel.

En uiteindelijk kon ik weer even mijn vario nd filter gebruiken (zie ook mijn vorige post), om daarmee de ondergaande zon boven het Eemmeer vast te leggen. Een lange sluitertijd om zo het water mooi 'wolkachtig' te krijgen en de wolken te laten vervagen.

Al met al dus zeker een heerlijke middagje fotograferen in de polder. En ook nu was ik weer blij met de fraaie wolkenpartijen en dreiging van regen. Ik ga vaker op pad als het slecht weer dreigt te worden ;-)