Fladderende vlinders in de Viroinvallei

Begin augustus ben ik samen met Carin een lang weekend naar de Viroinvallei geweest. Ook Carin wilde het landschap daar wel eens zien en op zoek naar vlinders gaan.

De hotels rondom Nismes zaten allemaal al vol, dus we zijn dit keer weer eens met de tent op pad gegaan. Voor slechts 14 euro per nacht stonden we op de Try des Baudets in het dorpje Olloy-sur-Viroin.

Het zou een prachtig, droog en zonnig weekend worden, maar helaas, we hebben de waterdichtheid van onze tent goed kunnen beoordelen...
Maar, tijdens onze eerste mooie wandeling bij de Fondry du Chiens hadden we nog heerlijk weer en zagen we vooral erg veel icarusblauwtjes.

Helaas barstte 's nachts het onweer in alle hevigheid los. Terwijl de regen op de tent beukte, lagen wij in de slaapzak bijna mee te trillen met de donderslagen. Die rolden door de heuvels van de omgeving terwijl de bliksem bijna onafgebroken rondom ons heen de omgeving verlichtten. 's Morgens vroeg opstaan om vlinders met dauw te fotograferen zat er na zo'n gebroken nacht dus niet in...

Gelukkig was het 's morgens wel weer droog, en hebben we gewandeld bij Tienne au Pauquis. Een mooi gebied, met mooie uitzichten het dal in. Helaas niet zo veel vlinders (behalve weer veel druk fladderende icarusblauwtjes).

Wel zat er een groene sprinkhaan mooi op een blad, maar dat weerkaatste het licht nogal lelijk. Gelukkig kon Carin even assisteren met een -gekleurde- paraplu om de schittering van het blad weg te halen, de sprinkhaan uit de wind te houden en voor een mooie gekleurde achtergrond te zorgen.

Daarna zijn we naar de Tienne Breumont gegaan, en bekende heuvel bij Nismes waar altijd wel wat leuks te vinden is. Vlakbij het hekje bij de ingang zat er inderdaad mooie Argusvlinder. Er stond een boom achter, waardoor ik mooi kon spelen met de bokeh lichtvlekken in de achtergrond. Tot Carin het wel genoeg vond, en we weer door 'moesten' ;-)

De rest van de heuvel viel wat tegen. Geen enkele orchidee meer te bekennen (maar dat was ook wel te verwachten, zo begin augustus), maar ook erg weinig vlinders. Gelukkig vond Carin een paar sint-jansvlinders (Bloeddropjes).

Op weg naar de de auto kwamen we weer langs de Argusvlinder. Hij zat er nog steeds, dus toch nog even wat foto's maken...
(pas thuis zag ik dat er ook een vliegende bij op staat op de volgende foto)

Die avond en nacht hadden we alweer een knetterend onweer en giga-regenbuien - bij het restaurant ging de zonneluifel bijna door zijn voegen van al het water dat er op stond, en onze tent bleek ook niet geheel bestand tegen deze hoeveelheid regen.
Gelukkig was het zaterdag echter weer mooi weer, dus we hebben weer heerlijk gewandeld.

Onderweg kwamen we langs een veld vol hooi-balen. Vooral het grafische ervan sprak mij erg aan, dus we hebben ons weer een tijd met de camera vermaakt.

Spelen met de lijnen en compositie, het viel nog niet mee om er iets van te maken.

Door gebruik te maken van mijn 70-200mm zoomlens heb ik vooral geprobeerd het beeld wat "in elkaar te drukken", en bij de volgende foto gebruik te maken van een kleine scherptediepte.

De volgende twee foto's zijn van een soort schermbloem (geen idee wat de naam is helaas), die er redelijk veel te vinden waren tijdens onze wandeling. Ik heb beide foto's in Nik Color Efex flink bewerkt, om zo het schilderachtige effect te krijgen wat ik voor ogen had toen ik de foto's nam.

Dit is weer heel wat anders dan de realistische andere foto's en ik vind ze zelf wel bijzonder geworden.

Zondagochtend moest het er dan toch echt maar eens van komen: vroeg opstaan om te proberen de vlinders bij zonsopkomst te fotograferen. Eindelijk hadden we eens geen onweer en regen 's nachts, alleen maar het enorme gesnurk van onze buurvrouw in de tent naast ons :-(

Jammer genoeg was er toch wel veel bewolking, een mooie zonsopkomst werd het niet. En helaas hing er ook geen mooie mist in het dal. Maar gelukkig bood het kruis op de berg wel wat mogelijkheden voor wat foto's. Het was een mooie uitdaging om te spelen met de composities en uit te proberen wat het mooiste resultaat opleverde.
Ook het geluid van een bosuil, dat door het dal weerklonk, was prachtig om mee te maken.

 

Daarna ben ik vol enthousiasme naar het veldje vlakbij gegaan, waar het zaterdag wemelde van de (veel te veel opgewarmde en vliegensvlugge) vlinders.
Maar helaas, geen één vlinder te bekennen... Ik heb alles afgespeurd, maar ofwel ik was niet wakker genoeg, of ze sliepen ergens anders...
Toen ben ik maar snel doorgegaan naar een ander veldje, waar ik vorig jaar ook veel vlinders gezien had. En ja, daar zaten wel weer diverse Icarusblauwtjes.

Richting lucht fotograferen geeft weer een heel ander beeld:

En door het gras met een donkere bosrand alweer een heel andere foto:

Het mooie weekend eindigde jammer genoeg na het ontbijt: het begin weer flink te regenen, zodat we onze tent haastig hebben ingepakt en zeiknat in de auto hebben moeten leggen. En dat terwijl, op weg naar huis rijdend, het net over de grens met Nederland alweer ruim 25 graden en zonnig was...

Uiteraard wil ik Jody Zweserijn bij deze nog hartelijk bedanken voor de informatie die zij mij heeft gestuurd over de Viroinvallei! Altijd handig om van te voren al te weten waar je naar toe kan gaan en hoe je er komt enzo! :-)