Bospaden in de herfst - vol sfeer en kleur

Helaas is de mooie herfst alweer voorbij, en zien we nu vooral weer de kale bomen. Die boomsilhouetten zijn overigens ook heel fotogeniek en fraai, zeker in wat meer winterse omstandigheden. Maar de sfeer en kleuren van de herfst mis ik dan toch wel.

Dit najaar gingen Carin en ik nog een kleine twee weken op vakantie, van 20 tot 30 oktober. Even lekker naar de zon op Lanzarote, o.a. bijkomen van de drukte op het werk en de zorgen om mijn schoonmoeder. Toen we vertrokken vanaf Eindhoven, zag ik net na het opstijgen al wat mooie gekleurde bomen in de bossen onder ons. Ik vreesde al dat alle bladeren en kleur verdwenen zouden zijn op het moment dat we terug zouden komen.

Maar tot mijn grote verrassing zag ik bij het landen op 30 oktober bij Eindhoven dat de bomen nog steeds vol in het blad zaten (ondanks de stormen hier in Nederland tijdens het begin van onze vakantie). En dat ook de kleuren nog moesten komen. Dus ik had goede hoop dat ik nog een keer op pad zou kunnen gaan om van de herfst in het bos te gaan genieten.

Ruim een week later, op vrijdag 7 november had ik mazzel. Het zou een beetje mistig worden in de ochtend, de zon zou er later bijkomen, en ik had beschikking over onze auto ☺️

Ik wilde dit keer eens niet naar een bekend bos gaan, en kwam zo terecht bij een bos bij Hilversum. Voor mij zo'n 20 minuten rijden, dus goed te doen.

Het bleek een mooi bos te zijn, waar deze herfst de kleur geel wel echt overheerste. Verder waren er weinig bijzondere bomen te vinden, met een mooie structuur van stam en takken. En als ze er waren, stonden ze meestal niet vrij genoeg van andere bomen of struiken, zodat het een te druk geheel werd.
Vandaar dat ik toch al snel (traditioneel en niet zo origineel) vooral de bospaden aan het fotograferen was.

Maar ook daarbij is het toch altijd weer een uitdaging om het juiste standpunt te vinden, zodat het pad en de bomen ernaast een mooie compositie vormen.
Liefst één of meer bomen als blikvanger, en dan het pad dat je blik verder meeneemt naar achter in de foto.

Naarmate de zon hoger kwam te staan en de mist verdween, kwam er ook meer licht in het bos. Het gevolg is dan meestal dat de contrasten te hard worden, en de sprookjesachtige sfeer verdwenen is.
Maar bij dit pad scheen de zon prachtig van opzij op de bomen en bladeren, en door wat onder te belichten wordt is dit toch een zeer sfeervolle plaat geworden. Eén van mijn favorieten van deze serie foto's 😊

Omdat er nog veel blad aan de bomen zat, en het een vrij dichtbegroeid bos is, viel het verderop ook nog wel mee met het harde licht en de grote contrasten.
Een fietspad kreeg zo een prachtig kleurenpalet.

 

Bij de bospaden keek ik dus vooral voor me uit, en gebruikte ik een lichte tele-objectief om al die mooie kleuren wat 'samen te drukken'. En meestal ook wel een focus-stack van 2 tot 3 foto's, om alles van voor tot achter scherp te krijgen.
Maar omhoog kijken was ook wel de moeite waard. Langs een fietspad, waar ik af en toe weg moest springen voor voorbij razende wielrenners, viel het licht mooi door de gele, doorschijnende beukenbladeren.
Ik heb een tijdje wat geprobeerd met meervoudige belichtingen, maar dat werd uiteindelijk toch helemaal niets 😅

Na een paar uur fotograferen en rondlopen door het bos was het wel weer mooi geweest. Het licht was nu echt niet mooi meer, ik had al bijna 8km gelopen, en ik miste mijn kop koffie... 🤪
Toch kon ik het niet laten om nog een laatste foto te maken, van het licht dat zo mooi op de bladeren scheen in een verder vrij donker stuk bos.

 

 

Tenslotte

Achteraf gezien waren die vrijdag en dat weekend wel dagen met de mooiste herfstkleuren hier in de omgeving. Mazzel dus dat ik precies op het goede moment er toch nog van heb kunnen genieten.
Jammer dat daarna al weer snel voorbij was, nu is het weer een jaar wachten op al dit moois...
Hopelijk wordt het weer eens een wat strengere winter, met fotogeniek sneeuw en ijs - daar kan ik me dan ook wel weer op verheugen 😊☃️