Bomen vol sneeuw in de Kaapse Bossen
Sneeuw in Nederland, het is tegenwoordig iedere winter weer afwachten of we het mogen meemaken. Na een korte, flink koude periode in december zonder sneeuw (tenminste, hier in het midden van het land), was het nu in januari wel raak gedurende een paar dagen.
Op donderdag 19 januari was er op een paar plekken in Nederland al sneeuw gevallen (vooral in het oosten en zuiden), maar hier in het midden van het land nog niets. Er werd echter al wel meer sneeuw verwacht, ook hier in de omgeving. Zelfs code geel en oranje voor de vrijdagochtend.
En zowaar, toen ik vrijdagochtend de gordijnen open deed, was het ineens al wel prachtig wit overal :-)
Ik had donderdagavond al bedacht om naar Plantage Willem III te gaan bij Elst, een stukje richting het oosten, waar er meer kans op sneeuw zou zijn. Toen ik hier wegreed, was het al genieten. Alle bomen, ieder takje, alles was wit van de sneeuw. Ook langs de A12 was het prachtig, en langs het Leersumse Veld richting Leersum was het ook overal verrassend wit.
Maar, rijdend door Leersum en Amerongen werd het steeds minder wit. De huizen, de stoepen, de bomen, lang niet zo mooi als thuis en waar ik al langs was gereden.
Dus nog vóór Elst ben ik gekeerd, en teruggereden naar de Kaapse Bossen bij Doorn.
Het was heel bijzonder om te zien, dat aan de oostelijke kant van de rotonde bij Leersum er wel wat sneeuw lag, maar niet zo heel veel. En aan de westelijke kant (dus zeg 50 meter verder) waren ineens alle bomen weer vol met sneeuw en zag het er weer sprookjesachtig uit.
Ik zat wel te balen in de auto, want ik had nu toch al weer een half uur voor niets op en neer gereden. En ik wilde zo graag de sneeuw in...
Op de parkeerplaats heb ik snel al mijn foto-spullen gepakt en ben één van de wandelroutes gaan lopen.
De eerste twee foto's heb ik genomen tijdens een eerste sneeuwbui, waardoor het er wat grijzig uit ziet.
De volgende foto (een panorama van 2 beelden) heb ik genomen vanaf de uitkijktoren De Kaap. Ook daar stond ik weer vol in een sneeuwbui, maar wat was het mooi, het zicht van bovenaf op al die witte bomen.
Mooi waren ook de vele rode beukenblaadjes die nog aan de bomen hingen. Een mooi contrast met al het wit.
Ook nu liep ik weer vooral te zoeken naar bomen met bijzondere vormen, waar de sneeuw voor extra accenten zorgde op de takken.
Maar ook de kleine details ontgaan me niet ;-)
Zo mooi als bomen kunnen zijn in de herfst, met alle kleurige blaadjes nog aan de takken, zo fraai kan de boom ook in de winter zijn. Naakt, met de dikke stam nu vol in het zicht, en de takken die alle kanten op wijzen en steeds fijner en kleiner worden. Dit keer contrastrijk in zwart-wit:
Niet heel veel later begon het weer te sneeuwen. Eerst zachtjes, met kleine vlokken, maar al gauw steeds heftiger met grote, dikke vlokken.
Ik was blij met de regenhoes over mijn rugzak, mijn lekkere warme muts, en de regenhoes over de camera en lens. Hoewel ze beide een waterdichte afsluiting hebben, is al dat vocht en smeltende sneeuw niet zo best voor de apparatuur.
Na een kleine anderhalf uur was ik weer terug op de parkeerplaats. Maar ik had nog echt geen zin om nu al naar huis te gaan. Het was te mooi, en het sneeuwde nog zo lekker...
Dus ik heb nog maar een ander wandelpad genomen.
Tot mijn verbazing was het overigens erg rustig overal. Iedereen was blijkbaar bang gemaakt door de code geel of oranje, en de kinderen zaten nog op school in plaats van op de slee.
Ik vind dat uiteraard heerlijk: lekker in alle rust genieten van het stille bos, en bij het maken van foto's niet hoeven op te letten of er niet ineens een rode of gele jas in beeld komt.
Zoals je kan zien in deze serie foto's heb ik sommige foto's omgezet naar zwart-wit, en anderen weer niet. Bij de ene foto vind ik de blauwige tint wat toevoegen aan de ijzige belevenis, bij andere foto's stoort het mij en vind ik zwart-wit weer mooier. En soms ben ik er niet over uit wat ik zelf mooier vind, dus dan hak ik op een gegeven moment maar de knoop door en maak gewoon een keuze ;-)
Door de wind was de sneeuw op veel plekken prachtig tegen de stammen aangewaaid. Niet teveel, zodat de hele stam wit was geworden, maar precies genoeg voor mooie structuren.
De volgende foto behoort wel tot mijn top 3 van favorieten van deze serie - sprookjesachtig en met meerdere lagen zodat er echt een soort diepte in het beeld ontstaat.
Tenslotte
Via berichten op Facebook las ik dat de, door het KNMI verwachte, sneeuw in het oosten en zuiden nauwelijks gevallen was vrijdag. Ik heb dus echt enorm mazzel gehad dat ik, in ieder geval deze dag, op de goede plek in het land woon en ben gaan fotograferen.
Leuk, die plannen dus de avond van te voren, maar het is goed om daar meteen vanaf te stappen als blijkt dat het toch niet zo'n goed plan is...